به گزارش شیرگاه خبر ،جنگل‌های هیرکانی ارثیه طبیعی و ژنتیکی زمین در مازندران محسوب می‌شوند. ثروت منحصر به‌فردی که همواره در معرض بلایای انسانی قرار دارد. جنگل‌های شمال معمولا دیوار کوتاهی در مقابل فعالیت‌های انسانی داشته و آسیب‌های مختلفی برآن وارد شده است. انباشت زباله در جنگل‌های مازندران، تنها یکی از بی‌شمار بلایایی بوده که انسان بر آن وارد ساخته و مناظر ناخوشایندی پدید آورده است. جنگل‌هایی که میزبان گردشگران زیادی از نقاط مختلف کشور و تورهای جهان‌گردی هستند اما در هر نقطه آن، زباله‌هایی از همین گردشگران را شاهد هستیم. یا سایت‌های زباله‌ایی که کوهی از پسماند را در خود به نمایش می‌گذارند که ناشی از مدیریت نادرست دپو و دفن زباله در دل طبیعت است. مشخص نیست براساس کدام معیار زیست محیطی و علمی، جنگل به‌عنوان محل دفن غیراصولی زباله انتخاب شده است.

سایت‌زباله در دل جنگل‌های جاده بهمنان سوادکوه، انباشت زباله در جنگل‌های شیرگاه، حاشیه رودخانه تلار قائم‌شهر، چهاردانگه ساری، جنگل‌هایچالوس و تنکابن، تنها تعدادی از مجموع حدود ۳۰ سایت زباله مازندران محسوب می‌شوند. زباله‌هایی که شیرابه‌های ناشی از انباشت آنها، ذرات خاک را می‌شکافند و تا عمق سفره آب‌های زیرزمینی نفوذ کرده و حتی به آب‌های سطحی نیز به راحتی راه می‌یابند.

علاوه‌بر آن فرسایش خاک، از بین رفتن پوشش گیاهی و تنوع زیستی، آسیب به حیات جانوری، نابودی اراضی جنگلی ازجمله آسیب‌های جدی و جبران ناپذیر دپو و دفن زباله‌ها در جنگل محسوب می‌شوند. همچنین تجمع گازهای مشتعل حاصل از انباشت زباله نیز خطر آتش‌سوزی اراضی ملی را به دنبال دارد.

رئیس اداره محیط زیست سوادکوه و سوادکوه‌شمالی در گفت‌و‌گو با خبرنگار تسنیم درمورد وضعیت جنگل‌های مازندران در بحث دپوی زباله، گفت: اینکه در گذشته جنگل به‌عنوان مکانی برای دپوی زباله درنظر گرفته شد در واقع دو موضوع مدنظر بود. اول اینکه عرصه‌ای برایشان وجود نداشت. البته این طور نیست همه در جنگل باشد، در برخی شهرها سواحل دریا این معضل وجود دارد.

ابراهیم فلاحی، عامل دیگر دپوی زباله در جنگل را دور ماندن از چشم انظار دانسته و افزود: عامل دیگر این است که خواستند به طریقی از چشم مردم دور بماند حالا هر اتفاقی که برای جنگل پیش بیاید. وگرنه ما محل دفن نداریم بلکه در جنگل زباله‌ها را دپو می‌کنند.

فلاحی آسیب شیرابه‌ها به درختان جنگلی را جدی و نگران کننده دانسته و اظهار داشت: شیرابه‌ها آسیب زیادی به درختان وارد ساخته‌اند. بسیار آلوده و خطرناک هستند. درخت انجیلی که از درختان مقاوم شمال کشور محسوب می‌شود، در اثر همین شیرابه‌ها درحال از بین رفتن هستند.

مدیرکل  حفاظت محیط زیست مازندران نیز در گفت وگو با تسنیم سرانه تولید پسماند در این استان را ۹۰۰ گرم تا یک کیلوگرم در روز بیان و عنوان کرد: این میران تولید نسبت به میانگین کشوری و جهانی بسیار بالاست و با وجود همه تلاش‌ها در اطلاع رسانی، آموزش و فرهنگ‌سازی در سنوات گذشته در سال‌های اخیر انجام شده هنوز توفیقات آنچنانی در حوزه پسماند حاصل نشد.

حسین‌علی ابراهیمی کارنامی با بیان اینکه در تولید پسماند بسیاری از کشورهای دنیا موفق به ساخت کارخانه‌های پسماند شدند اما در مازندران حتی یک سایت دفع اصولی هم نداریم، افزود: یک سایت دفع اصولی در خیلی از جاهای دنیا یک روش اجرایی مناسب قلمداد کرده و کار انجام می دهند و لاپیک ایزوله داشته، دارای تفکیک زباله و تصفیه خانه شیرابه ست، آهک پاشی و ضدعفونی انجام می شود.

وی ادامه داد: در مازندران یک مورد از این کارها را نداریم و این نبود اراده مدیران شهری است زیرا در خارج از استان مازندران می بینیم از قسمت جنوبی البرز تا خلیج همیشه فارس و بسیاری شهرهای کشور بخشی از مشکلات پسماند خود را حل کردند.

ابراهیمی کارنامی با تاکید بر اینکه امروز هم تکنولوژی وجود دارد و هم افراد علاقمند به این حوزه وجود دارند تا سرمایه گذاری کنند و قدم بگذارند، گفت: با توجه به بحث سلامت مردم، اولویت امر مساله پسماند است.

مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران با بیان اینکه امروز اراده در زمینه ساماندهی زباله بین مدیران خارج شده است، افزود: شهرداران می توانستند در این امر کمک کنند اما این خواسته انجام نشد؛ چقدر شوراها می توانستند  کاری بکنند ولی این اراده را ندیدیم.

وی با اشاره به اینکه در خصوص شیرابه ها چندین شرکت دانش بنیان در استان فعال هستند اما چندین نقطه از شیرابه های تصفیه نشده به سمت منابع پذیرنده ما وارد می شود، تصریح کرد: با وجود این مشاهدات هنوز آن حداقل هزینه های بلندمدت که برای سلامت مردم و سرمایه گذاری است، صورت نمی گیرد.

وی با بیان اینکه همه اتکا شهرداران به منابعی است که دولت بخواهد تزریق شود که این نگاه هم درست نیست، افزود: هر شهرداری منابع درآمدی خاص خودش را دارد اگرچه ما برای آنها تعیین نمی کنیم که برای کجا هزینه کنند اما لازم هست برای محیط زیست هزینه کنند زیرا بحث سلامتی آحاد جامعه، زیستگاه ها و زیستمندان شان است و همه حق استفاده از محیط زیست سالم را داریم که متاسفانه اکنون این محیط زیست آلوده می شود.

عضو هیئت علمی دانشگاه نوشیروانی بابل نیز در گفت وگو با خبرنگار تسنیم با بیان اینکه مازندران با جمعیت ۳٫۵ میلیون نفر و با بیش از ۲۰ میلیون توریست در سال یک جمعیت سیال و ساکنی دارد که بسیار تولیدکننده زباله هستند، بیان کرد: با وجود این جمعیت که برای تفریح به این استان می آیند، برآیند این می شود که مازندران خودش، مردمش و سبک زندگی شان میزان تولیدی زباله شان بالاست و با وجود توریستی بودن میانگین تولیدی زباله شان بالاتر است.

عزیز عابسی علاوه بر تولید زباله، مشکل مدیریت زباله های تولیدی در استان را مساله مهم دیگر معضل پسماند عنوان کرد و گفت: یعنی زباله بیشتری که تولید می شود و مدیریتی که بر روی آن انجام نمی شود، نتیجه اش در مازندران ایجاد ۲۸ محل دفن کوچک و بزرگ شده که ۱۵ محل اصلی آن واقع در شهرهای عمده است.

وی با اشاره به اینکه زباله‌ها به روش چندصد سال روش دنیا در محلی جمع و در بیرون از شهر در یک جایی دپو می‌شود، تصریح کرد: این محل‌ها در مناطق ساحلی و کنار دریا یعنی در بابلسر واقع در پارکینگ هشت، سیصد متری دریا، در فرزادشهر فریدوکنار در چهارصد متری دریا، محمودآباد ۵۰ متری دریا و در عرصه های منابع جنگلی و طبیعی بدون رعایت موازین انجام می شود.